Wypalenie zawodowe: jak z niego wyjść? Kilka praktycznych porad.

Jeśli wpisałeś już w wyszukiwarkę internetową hasło “objawy wypalenia zawodowego”, to istnieje duże prawdopodobieństwo, że to zjawisko wkrótce Cię dotknie. Ale bez paniki. Wypalenie to przede wszystkim znak, że trzeba zwolnić, zadbać o siebie. Z pewnością nie jest to ślepy zaułek.

Porozmawiaj z innymi.

Jeśli to możliwe, podziel się swoimi obawami z kolegami z pracy lub przełożonym. Wyraź swoją potrzebę wyraźnej granicy między pracą a życiem osobistym. Odmawiaj, jeśli to możliwe, zabierania pracy do domu lub bycia wzywanym poza godzinami pracy.

Naucz się radzić sobie ze stresem.

Stres nie jest nieunikniony, a jeśli zadanie wydaje się stresujące, spróbuj spojrzeć na nie z innej perspektywy. Rzadko spędzasz całe swoje życie nad umową sprzedaży, prezentacją czy obliczeniami w Excelu.

Pozwól sobie na delegowanie zadań.

Osoby, które mają skłonność do wypalenia zawodowego, bardzo często są perfekcjonistami. Jeśli chcesz zarządzać wszystkim sam, bo boisz się, że nie będzie idealnie, na pewno się przeciążysz! Prawdopodobnie jesteś otoczony przez kompetentnych kolegów; nie izoluj się od nich, szukaj ich wsparcia i nie wahaj się prosić o radę i dzielenie się zadaniami.

Poświęć czas dla siebie.

Praca, dzieci, zarządzanie codziennym życiem. Chcąc zadowolić wszystkich , z pewnością zaniedbujesz swoje osobiste samopoczucie. Dbanie o innych i poczucie odpowiedzialności jest ważne, ale nie powinno przeszkadzać Ci to w wygospodarowaniu czasu dla siebie. Postaraj się dać sobie przerwę każdego dnia, przynajmniej 15 minut na oddychanie, medytację, kąpiel. Czasami trzeba być trochę “samolubnym”!

Naucz się mówić “nie”.

“Nie, nie mogę zostać później wieczorem”, “nie, nie mogę dodać tego zadania do mojej listy rzeczy do zrobienia dzisiaj”, “nie”. Daleko od bycia negatywnym, “nie” może czasami zaoszczędzić cenne minuty / godziny, które będziesz spędzać z pożytkiem dla siebie.

Nie czuj się winny.

Poczucie winy jest kluczowym składnikiem spirali wypalenia zawodowego i jest często obecne u osób dotkniętych wypaleniem. Uczucia, że nie robisz wystarczająco dużo, że nie robisz wystarczająco dobrze, poczucie winy w stosunku do bliskich, kolegów, siebie samego, kiedy czujesz, że za bardzo przesuwasz swoje granice. Powiedz “nie” wyrzutom sumienia i pozwól sobie nie być doskonałym, bo nie jesteś: jesteś po prostu człowiekiem i masz prawo popełniać błędy.

Ogólnie rzecz biorąc, właściwym sposobem radzenia sobie ze stresem w pracy jest modulowanie życia zawodowego wokół życia osobistego, a nie na odwrót. Pozwól sobie na prawdziwe przerwy, pamiętaj, że są one czymś więcej niż tylko komfortem: potrzebujesz ich. Podziel się swoimi obawami z osobami z Twojego otoczenia, które prawdopodobnie będą bardziej wyrozumiałe niż Ci się wydaje! Wreszcie, nie wahaj się skonsultować z lekarzem: wypalenie zawodowe jest uznanym zespołem chorobowym i wymaga odpowiedniej diagnozy oraz indywidualnej opieki, którą może zapewnić tylko pracownik służby zdrowia.